Περί Ιστορίας ο λόγος...

Μερικές φορές είναι αναγκαίο η ιστορία να επαναλαμβάνεται .

Όχι γιατί δεν πρόλαβε να αποτυπωθεί σωστά, αλ επειδή όταν οι άνθρωποι άλλαζαν, εκείνη ήταν εκεί για να τους υπενθυμίζει ότι φτάσανε εκεί που φτάσανε.

Τα γεγονότα στις μέρες μας εξελίσσονται για έναν και μόνο σκοπό . Την αλλαγή .

Είναι καιρός για αλλαγή . Όπως τότε έτσι και τώρα . Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όμως σήμερα είναι ποιος θα μας οδηγήσει σε αυτήν .

Παρακαλώ το Θεό να μας στείλει ένα ‘Μεσσία’, έναν φιλελεύθερο αποφασιστικό και προπάντων ΌΧΙ πουλημένο, να μας οδηγήσει στην επιφάνεια για να μην πνιγούμε.

Πνίγομαι και γώ βλέποντας τους δικούς μου να μένουν άπραχτοι στον ‘πόλεμο’ που μας κήρυξαν τα σκυλιά αυτά τα πεινασμένα. Αγαπώ τον τόπο μου, αγαπώ την ύπαιθρο και όλες τις ομορφιές που μας χαρίζονται απλόχερα. Σήμερα αποχαιρέτησα ένα φίλο. Φεύγει για ‘έξω’ από αγάπη για την πατρίδα του. Δεν μπορεί άλλο να βλέπει αυτήν την ιστορία να τον πνίγει χωρίς εκείνος να μπορεί να αντιδράσει. Εδώ πρόκειται για τον ξεφτίλισμο της (ιστορίας) . Σκέφτομαι κάποιες φορές σοβαρά να φύγω και γω, να μην βλέπω τη ντροπή αυτή. Μη με αφήσετε να φύγω όμως. Σας παρακαλώ. Θέλω να πολεμήσω και να κερδίσω για τα παιδιά μου ό,τι και ο πατέρας μου και ο παππούς μου για εμένα. Αγαπώ αυτή τη σκατοχώρα. Μη με παρεξηγείτε. Δεν την βρίζω. Κι ας με στενοχωρεί αυτή. Είμαστε εδώ για να προσθέτουμε σελίδες όχι για να σκίζουμε. Όλα θα αλλάξουν κάποια μέρα σύντομα, μα εμείς δεν πρέπει να ξεχάσουμε, δεν πρέπει να αφήσουμε να σβήσει. Γερνάμε νοητικά, μας κατάντησαν  κομπιουτεράκιδες, τηλεορασάκιδες και ακόμη και  σήμερα ρουσφετάκιδες. Παιδιά μου πάμε να τους πολεμήσουμε. Πάμε να φτιάξουμε μια κοινωνία πρότυπο. Δεν φοβάμαι να πεθάνω γιατί είμαι απόγονος. Κάθε γενιά μας είχε και από έναν πόλεμο, γιατί όχι και μεις ;

Μερικές φορές είναι αναγκαίο η ιστορία να επαναλαμβάνεται .

Σ' αγαπώ Ελλαδίτσα μου...

Κ.Μ.

Μυνήματα προς τρύπιους.

Κάποτε ο παρεξηγημένος απο πολλούς πατριώτης και αδελφός Άρης Βελουχιώτης είχε πει στα απομνημονεύματά του: Οι Έλληνες μια χαρά βολεύονται μέχρι τη Λαμία.
Και αυτό όχι επειδή ήθελε να βλάψει την Ελλάδα, τουναντίον επειδή τα σχέδια  είχαν ήδη συμφώνηθει απο τους δήθεν πατριώτες πολιτικούς που  ήδη   δίχαζαν την Ελλάδα Μας.
Οι Τούρκοι είπαν πως θα μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μπουν.
Ο δρόμος είναι ήδη χαραγμένος και μάλιστα απο Ανατολάς προς "Εμάς".

Αχ καημένη μου Ρωμυλία...
Πάει και η Θράκη, παέι και Θεσσαλονίκη (σ.σ. Μακεδονία), πάει και η Ήπειρος...
Δεν είμαι συνωμότης αλλά ούτε και πρόβατο να τρώω το κουτόχορτο ΤΟΥΣ.
Ένα απο τα πολλά που μου έμαθαν μικρός σαν ήμουν είναι πως το χέρι που σε ταΐζει μη το δαγκώνεις... Ψιλά γράμματα.
Πάψαμε να είμαστε πατριώτες.
Πείτε μου ρε παιδιά, τι κακό έχει ένας πατριώτης; Είναι απαρραίτητο δηλαδή να είσαι φασίστας πατριώτης;
Ένας φίλος καλός μου είχε πει κάποτε πως οι μουσουλμάνοι φίλοι του αγαπούν την Ελλάδα.
Γιατί δεν τους ακούω να το λένε όμως.
Τα λόγια τους μπορεί να είναι απλώς λόγια.
Και γω σαν καλός χριστιανός (και αν ενοχλήσει κάποιους ο όρος το μετατρέπω και σε ανοιχτόμυαλο) αγαπώ τους Τούρκους τους καλούς μου γείτονες, δεν έχω σκοπό όμως να τους ζητήσω ούτε να πάρω τη Μικρά Ασία ΜΑΣ πίσω.
Εκείνοι πώς ζητούν κράτος στο κράτος;
Κ Ο Ι Μ Ο Μ Α Σ Τ Ε ύπνο βαθύ.
Ας αναρωτηθεί κάποιος τον ορισμό της Δημοκρατιάς...
Μάλλον σήμερα το ορίζουν Δικτατορία...
Γιατί πολύ απλά ο λαός δεν εκλέγει αλλά ούτε λέγει.
Παρακολουθεί υπνωτισμένος...
Ξ Υ Π Ν Α Τ Ε  Π Α Ι Δ Ε Σ  Ε Λ Λ Η Ν Ω Ν!!!
Εμείς απλά την πατρίδα μας θέλουμε να κρατήσουμε.
Τίποτα παραπάνω. Τα υπόλοιπα χάρισμά σας.
Και κάτι τελευταίο για καληνύχτα:

 ΠΩΣ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (μύθος)

Όταν ο Θέος -λέει ο μύθος- μοίραζε πατρίδες,
οι Έλληνες πήγαν τελευταίοι, καθυστερημένοι, όπως πάντα.
«Αργήσατε, δεν έχει τίποτα!» τους είπε ο Θεός.
«Μα Θεέ μου, ξέρεις, δεν αργήσαε χωρίς λόγο.
Για σένα συζητούσαμε στο δρόμο, φιλοσοφούσαμε,
ψάχναμε τον άγμωστο Θεό και καθυστερήσαμε» του
είπαν οι Έλληνες. Εκείνος όμως επέμενε. «Και τι να
κανω, αφού τελείωσαν όλες οι πατρίδες; Δεν έχει τίποτα!»
Παρακάλεσαν οι Έλληνες, κλάφτηακαν και ΤΟΝ έπεισαν.
«Άντε με καταφέρατε. Έχω κρατήσει κάπου ένα κομμάτι για
τα γεράματά μου για να περνάω καλά. Πάρτε το και κάντε το
πατρίδα σας. και κάποια μέρα θα 'ρθω κι' ΕΓΩ να μείνω μαζί
σας» είπε ο καλός θεός και μας έδωσε την Ελλάδα!
Και οι κάλοι Έλληνες ΤΟΝ περιμένουν νάρθει!